طراحی مدل ارزیابی عملکرد باشگاه های فوتبال لیگ برتر ایران

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ارزیابی عملکرد باشگاه¬های فوتبال لیگ برتر ایران بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی باشگاه¬های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در 12 دوره¬ی برگزار شده در سال¬های 1380 تا 1392 بودند و نمونه آماری نیز شامل 19 باشگاهی می¬شد که بیش از 3 فصل در لیگ برتر حضور داشتند. متغیرهای وابسته در پژوهش حاضر شامل، نتایج، میانگین امتیازات و رتبه باشگاه¬ها در 12 دوره لیگ برتر فوتبال ایران بود. همچنین متغیرهای مستقل پژوهش حاضر شاخص¬های موثر بر عملکرد باشگاه¬های لیگ برتر فوتبال ایران بودند که بر اساس دیدگاه کارت امتیازی متوازن در قالب 4 منظر مالی، فرآیند داخلی، مشتری، و یادگیری و رشد مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل یافته¬ها از آزمون¬های تجزیه و تحلیل واریانس یک¬طرفه با آزمون تعقیبی گابریل، آزمون t مستقل و همچنین آزمون رگرسیون خطی برای آزمون فرضیه¬های پژوهش در سطح معنی¬داری کمتر از 05/0 استفاده شد. تحلیل یافته¬های پژوهش نشان داد به ترتیب منظر مالی با ضریب 54/0، منظر یادگیری و رشد با 31/0، منظر مشتری با 30/0، و در نهایت منظر فرآیند داخلی با 12/0 در پیش¬بینی عملکرد باشگاه¬های فوتبال لیگ برتر ایران بیشترین نقش را به خود اختصاص دادند. در ارتباط با شاخص¬ها نیز، نتایج پژوهش نشان داد به ترتیب شاخص¬های میزان هزینه¬ها (83/3)، میزان درآمدها (18/2)، دستمزد بازیکنان (95/1)، قدمت باشگاه (85/0)، تعداد تماشاگران (68/0)، ثبات بازیکنان (57/0)، ثبات مدیریتی (42/0)، تعداد عناوین و قهرمانی (35/0)، دستمزد مربیان (18/0)، ثبات مربیگری (058/0)، و در نهایت سابقه حضور در لیگ (03/0) بیشترین ضریب تأثیر را بر عملکرد باشگاه¬ها داشتند. بنابراین به نظر می¬رسد شاخص¬های مالی و اقتصادی بیشترین تأثیر را بر عملکرد باشگاه¬ها داشتند و باشگاه¬ها برای بهبود عملکرد، نیاز به مدیریت هزینه و ایجاد راه¬های درآمد بیشتر هستند، ضمن اینکه ثبات در بازیکنان، مدیریت و مربیان باشگاه اهمیت ویژه¬ای را در این پژوهش داشتند.